czerwca 26, 2015

CZY TWÓJ MÓZG BYWA SZCZĘŚLIWY?

szczęśliwy umysł

Syndrom szczęśliwego mózgu. Wiesz co to? Ja też nie. Definicji nie znajdziesz w żadnej literaturze powszechnej, w tej mniej znanej też nie. Być może wcale nie ma takiego pojęcia i sama wykreowałam je w swoim małym mózgu na potrzeby tego wpisu. Choć realnie nie istnieje, to jestem pewna, że spotykasz się z nim od czasu do czasu. 

Zwykle radzę sobie ze stresem w pewien absurdalny sposób - tworząc wizję tego, że jestem już PO całej stresującej sytuacji. Imituję odetchnięcie z ulgą, zamykam oczy i kreuję sobie świat, który pozbawiony jest strachu i obaw. Serce mi spowalnia, oddech się normuję, a ja jestem w stanie myśleć trzeźwo i spiąć wszelkie mięśnie o posiadaniu, których właśnie się dowiaduje. 

Niezależnie od tego, czy mi się powiedzie, czy nie, zawsze PO czuję to zrzucenie balastu. Jakby wyrwanie uwierającej mnie metki, zdjęcie zbyt obcisłej bielizny - tak absurdalne, tak namacalne - ulga, której nie sposób zdefiniować. Dziwne procesy chemiczne zachodzące w moim wnętrzu roztaczają przede mną obraz niesłabnącej błogości i fundują to, co pieszczotliwie określam 'syndromem szczęśliwego mózgu'

Ktoś, kto w tym momencie chciałby zrobić mi jakieś szczegółowe badania, zamiast krwi zobaczyłby chyba różową oranżadę i jakieś pierdyliony sztucznych ogni strzelających endorfinami. Głupieję. Mięśnie mimiczne przymusowo układają mi usta w półokrąg i właśnie w tej jednej chwili jestem pewna, że... FUCK BITCHES I'M GONNA RUN THE WORLD! Wreszcie czuję, że potrafię nabrać w płuca ogromne ilości powietrza i z przeszywającym świstem wypuścić je chwilę później. Wyostrza mi się węch, słyszę mocniej i wyraźniej, czuję.

uczucie szczęścia

Syndromu szczęśliwego mózgu nie da się wywołać, nie da się przedłużyć jego trwania, albo to ja po prostu nie wiem jak to robić. Pozostaje mi jedynie z nadzieją czekać, kiedy pojawi się ponownie i czerpać z niego jak najwięcej energii i siły do codziennego działania. Pytanie tylko... czy to nie iluzja? Czy to faktycznie istnieje? 

Wydaje mi się, że gdzieś kiedyś czytałam o podobnym zjawisku, udowodnionym nawet licznymi badaniami - wbrew pozorom nie jest to choroba psychiczna, ponoć... a jedynie nagromadzenie pewnych substancji w naszym organizmie, które w tym jednym, konkretnym momencie tworzą mieszankę bardzo wybuchową. Czy aby dopadł nas syndrom szczęśliwego mózgu faktycznie musimy być szczęśliwi w duchu? Czy może ma to jakieś inne podłoże?


Czy to w ogóle istnieje?


3 komentarze:

  1. istnieje, w trakcie zakochania :P

    OdpowiedzUsuń
  2. http://www.eye-sunglasses.com/ray-ban-aviator-metal-rb3025-purple-sunglasses-p-138.html#.VZBpdHrtmko

    Zobaczyłam że umiesz rozróżnić podróby od oryginałów. Zwryfikujesz te?

    OdpowiedzUsuń
  3. Skoro się zdarza to powinien istnieć.

    OdpowiedzUsuń

Jeśli masz zamiar w swoim komentarzu zostawić mi odnośnik do swojego bloga lepiej od razu wyjdź! ZAKAZ REKLAM I LINKOWANIA. Odwiedzam KAŻDEGO, kto zostawia merytoryczny komentarz, a jeśli mi się podoba zostaję tam na dłużej. Nie potrzebuję specjalnego zaproszenia!
Jednocześnie dziękuję za każde słowo i każdego hejta :*

Copyright © 2017 Pata bloguje