Zawsze jest pora na coś słodkiego! - muffinki czekoladowe z pomocą Strefy Ulubionej

Pamiętam jak byłam mała mama zawsze krzyczała kiedy kroiłam jeszcze ciepłe ciasto.

Do tej pory nie znam racjonalnego wytłumaczenia faktu, 

że ponoć po ciepłym placku boli brzuch.

Mnie nigdy nie bolał.

Kiedy nachodzi mnie więc chwila słabości, takiej słabości, że za coś słodkiego jestem w stanie zabić - rzucam się pędem do kuchni by zakosztować muffinowych rewolucji.

Początki był typowo sklepowe - muffinki robiło się z pudełka. Rach, ciach, szybciutko. To trochę jak gotowanie dla kalek, bo babeczek z pudełka naprawdę nie da się zepsuć.

Potem zaczęłam eksperymentować, a w takt szła ze mną Strefa Rzeczy Ulubionych, która partneruje blogowi praktycznie od samego jego początku.

I trafiła do mnie forma muffinkowa.

Muffiniki są o tyle wspaniałe, że robi się z tzw. odpadków.

Pakuję do nich wszystko co w domu zbędne od gnijących bananów 

zmiksowanych na papkę, po twarożek na krańcu żywotności. 

Przepisów na babeczki jest tyle ile ludzi na świecie, a nawet i więcej.

Jeśli zaś rozchodzi się o formę do pieczenia muffinek.

Będąc całą sobą za rozwiązaniami stricte pro ekologicznymi polecam siliconowe blaszki.

Takie, jak moja od Strefy - wielokrotnego użytku, trwała i bardzo użyteczna.

Można w nich piec bez uprzedniego natłuszczania, 

a ciasto i tak delikatnie odchodzi od formy.

Wiele nie trzeba, żeby zaspokoić nie tylko oko, ale i słodką chandrę.

Słodkość banalnie prosta, szybka i idealna dla każdej kuchennej łamagi.

A jeśli jesteś przypadkiem zmasowanej nieudolności zapewniam, że Strefa ma coś dla Ciebie, co pomoże jednak upiec, a nie kupować :)